Κείμενο αλληλεγγύης για τις διωχθείσες οροθετικές

Θέλοντας να κάνουν τη ζωή επιβίωση και την αξιοπρέπεια να σβήσει…

Το κείμενο σε PDFΕκδήλωση / συζήτηση / προβολή «Ruins»

Τον Απρίλη του 2012, το ελληνικό κράτος ξεκίνησε ένα τυφλό "κυνήγι μαγισσών", έχοντας στο στόχαστρο γυναίκες οι οποίες βρίσκονταν στα κατώτερα στρώματα της κοινωνικής πυραμίδας. Ενόψει των εθνικών εκλογών, με πρόφαση υγειονομικούς ελέγχους και με αφορμή τη σύλληψη μίας εκδιδόμενης κοπέλας από τη Ρωσία που ήταν φορέας του HIV, προσαγάγουν περισσότερες από 96 γυναίκες που βρίσκονταν γύρω από την περιοχή της Ομόνοιας για μία απλή εξακρίβωση στοιχείων. Στα πλαίσια αυτού του γενικευμένου πογκρόμ, σημαντικό ρόλο έπαιξε η συνεργασία της αστυνομίας, του ΚΕΕΛΠΝΟ, και των υπουργείων Υγείας και Προστασίας του Πολίτη, με υπουργούς τον Λοβέρδο και τον Χρυσοχοΐδη αντίστοιχα. Υποβάλλονται χωρίς τη θέληση τους σε τεστ διάγνωσης, ενάντια στους κανόνες δεοντολογίας, ελεύθερης βούλησης και συναίνεσης, και 29 από αυτές βρίσκονται θετικές. Οι προσαγωγές μετατρέπονται σε συλλήψεις, και οι γυναίκες μεταφέρονται εσπευσμένα στο Ψ.Ν.Α. (Δαφνί), όπου και τους χορηγούνται κατασταλτικά φάρμακα. Την επόμενη μέρα, οι 26 προφυλακίζονται με τη κακουργηματική κατηγορία της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης κατ' εξακολούθηση, με την ευλογία των δικαστικών αρχών, της κυβέρνησης, των ΜΜΕ και τη σιωπή των ευυπόληπτων πολιτών. Αυτομάτως γίνεται λόγος για υγειονομική βόμβα και για απειλή της δημόσιας υγείας από τοξικοεξαρτημένους, εκδιδόμενες γυναίκες και μετανάστες. Σε μία περίοδο, λοιπόν, προεκλογικών ετοιμασιών και πολιτικής διαμάχης, δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός, καθώς είχε κοινωνική και πολιτική στόχευση, από την τότε κυβέρνηση.

Βιώνοντας μία περίοδο γενικευμένης κρίσης, το κράτος έκτακτης ανάγκης παίρνει τη θέση του περιβόητου κράτους δικαίου και δείχνει τα δόντια του θέλοντας να επιτηρήσει, να περιθωριοποιήσει, να ποινικοποιήσει και να εξαθλιώσει όλο και περισσότερα κομμάτια της κοινωνίας χρησιμοποιώντας μηχανισμούς καταστολής και βίας. Τι πιο βολικό από μία υγειονομική βόμβα που σκάει προεκλογικά, τρομάζοντας τους ευυπόληπτους πολίτες, οι οποίοι όμως καθησυχάζονται ευθύς αμέσως αφού το κράτος σπεύδει να τους προστατεύσει εξαπολύοντας ευθύνες και τιμωρίες σε περιθωριοποιημένα κομμάτια της κοινωνίας, τα οποία αποτελούν "απειλή για την ομαλότητα και την σταθερότητα των ζωών τους”. Οι γιατροί του ΚΕΕΛΠΝΟ σε συνεργασία με την ΕΛΑΣ παραβιάζοντας το ιατρικό απόρρητο και καταπατώντας τα προσωπικά δεδομένα των οροθετικών γυναικών δημοσιοποίησαν τα στοιχεία και τις φωτογραφίες τους προσποιούμενοι πως θα προστατεύσουν την αγία ελληνική οικογένεια. Η σκυτάλη πέρασε στα ΜΜΕ, από τα δελτία ειδήσεων και τις καθεστωτικές εφημερίδες μέχρι τις κίτρινες φυλλάδες και εκπομπές, που παράνομα δημοσίευσαν τα προσωπικά δεδομένα των γυναικών, εισέβαλαν στη ζωή τους και έστησαν το κατηγορητήριο τους, απασχολώντας και κατευθύνοντας την “κοινή γνώμη”.

Η μεταφορά τους στον Κορυδαλλό ήταν άμεση και από την πρώτη κιόλας στιγμή τους έγινε αντιληπτό ότι ο εξευτελισμός τους θα συνεχιζόταν με κάθε μέσο. Τις πετάνε στο υπόγειο, σε καραντίνα από τις υπόλοιπες κρατούμενες, σε αντίθεση με τους άντρες οροθετικούς που μεταφέρονται, ως είθισται, στο νοσοκομείο Αγ. Παύλος. Μέσα σε αυτό το κλίμα απομόνωσης, εκτός από την έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, τις μηδαμινές συνθήκες υγιεινής και τη λεκτική βία από τους δεσμοφύλακες, ήρθαν αντιμέτωπες με την περιθωριοποίηση και το χλευασμό από τις συγκρατούμενες τους, ακόμα και από τις υπόλοιπες οροθετικές/τοξικομανείς. "Ήταν μία φοβερή στιγμή όταν όλες οι υπόλοιπες κρατούμενες έκαναν στην άκρη, μαζευόντουσαν να δουν τις "μολυσμένες", κρεμόντουσαν στα σκαλιά και στους ορόφους, έπεφτε σιωπή και μόνο κάτι ψίθυροι ακουγόντουσαν την στιγμή που 15 με 20 γυναίκες περνούσαν ανάμεσα στις υπόλοιπες υγιείς οι οποίες μαζεύτηκαν να δουν το "τσίρκο" να περνάει…" (απόσπασμα από την πολιτική δήλωση της Στέλλας Αντωνίου). Παρέμειναν έγκλειστες από 9 μέχρι 12 μήνες, μέχρι που αποφυλακίστηκε και η τελευταία, αφού οι κατηγορίες ήταν αβάσιμες και κατέρρευσαν.

Στο βωμό των πολιτικών και οικονομικών σκοπιμοτήτων ενισχύονται η εκμετάλλευση και η αγοραπωλησία των ανθρώπων (trafficking, εργασία κτλ),με τη σεξουαλική εκμετάλλευση να είναι ένας από τους πιο κερδοφόρους τομείς στην Ελλάδα. Το κράτος χρησιμοποιώντας τις γυναίκες αυτές τους προσέδωσε τον αβάσιμο χαρακτηρισμό των ιερόδουλων, ενώ παρουσίασε τους πιθανούς τους πελάτες ως "θύματα". Οι περισσότεροι από τους 1.200.000 πορνοπελάτες (έρευνα από Τομέα Εγκληματολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) και τον Συνήγορο του Πολίτη) εκτονώνουν τις ορμές τους -επί πληρωμή-, καθιστούν το γυναικείο σώμα σκεύος ηδονής και επιδίδονται σε ασκήσεις σεξουαλικής κυριαρχίας. Σε ένα κλάδο που το μεγαλύτερο ποσοστό του είναι θύματα trafficking, σωματεμπόρων και δουλεμπόρων, ο πελάτης εξιλεώνεται στα μάτια και στις συνειδήσεις του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου. Το κράτος, κάπως έτσι, διαχωρίζει στις συνειδήσεις των καναπεδάκηδων το "μολυσμένο" κομμάτι της κοινωνίας (ιερόδουλες, τοξικομανείς, μετανάστες) από το "υγιές", το αστικά ηθικό, το συνηθισμένο και το σιωπηλό.

Δύο χρόνια έχουν περάσει από τότε. Δύο χρόνια με μεγάλες αλλαγές στην ελληνική πραγματικότητα. Όσο το βιοτικό επίπεδο πέφτει και ο αγώνας για επιβίωση μεγαλώνει, σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας, ο "κανιβαλισμός" εντείνεται. Αυτό φαίνεται στην αύξηση των ποσοστών της Χρυσής Αυγής, στα πογκρόμ του "Ξένιου Δία" και την επιχείρηση "Θέτις" -τα οποία οδήγησαν χιλιάδες μετανάστες και τοξικοεξαρτημένους, αντίστοιχα, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης-, στις φυλακές τύπου Γ' και στη γενικευμένη καταστολή για τα αγωνιζόμενα ριζοσπαστικά κομμάτια της κοινωνίας. Με λίγα λόγια, όσοι "περισσεύουν", και οι κυρίαρχοι δεν μπορούν να τους εκμεταλλευτούν άλλο, διώκονται και χρησιμοποιούνται σαν μάζα για πολιτικά παιχνίδια. Ο φόβος που έχουν προκαλέσει, κατάφεραν να γίνει το ισχυρότερο κατασταλτικό τους μέσο. Καιρός να αντισταθούμε στην ολοκληρωτική επέλαση του κράτους και του κεφαλαίου, να υπερασπιστούμε τις ζωές μας και να διεκδικήσουμε όσα μας ανήκουν.

Υγειονομική βόμβα δεν είναι οι 26 οροθετικές, είναι η διάλυση της δημόσιας υγείας. Βία δεν είναι να παλεύεις για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, "βία είναι ότι φορούσαν μάσκες, βία είναι ότι ερχόντουσαν και μας πετούσαν το φαγητό σαν να ήμασταν σκυλιά." (μαρτυρία μίας από τις φυλακισμένες οροθετικές)

ΟΠΟΙΟΣ ΣΠΕΡΝΕΙ ΦΟΒΟ, ΘΕΡΙΖΕΙ ΟΡΓΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΕΣ ΟΡΟΘΕΤΙΚΕΣ

ΣΤΗΝ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, ΠΕΛΑΤΗ ΕΙΣΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΣ

Το κείμενο σε PDFΕκδήλωση / συζήτηση / προβολή «Ruins»