Πάνω από 500 άτομα συγκεντρώθηκαν στην Βεΐκου και Γαλατσίου όπου και πορεύτηκαν στην συνέχεια μέσα από γειτονιές αλλά και κεντρικούς δρόμους της περιοχής. Το δρομολόγιο που ακολουθήθηκε ήταν Πρωτοπαπαδάκη, Ελευθερίου Βενιζέλου, πλατεία Κύπρου, Χρήστου Λαδά, Βεΐκου, Τραλλέων, Κουντουργιώτου, αυτοδιαχειριζόμενη πλατεία Ηνιόχου, Αιγοσθενών, Βεΐκου, Χριστιανουπόλεως, Παπαφλέσσα, Τραλλέων, Ιωάννου Φωκά, Ωρωπού, Φαύνου, Αμυκλών, Τραλλέων και κατέληξε στην πλατεία Αγωνιστών Εργατών (Αγ. Ανδρέα). Εκτός από τις συλλογικότητες και τις συνελεύσεις του συντονισμού που την διοργάνωσαν (Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων, Λαϊκή Συνέλευση Πατησίων, Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Στέκι Γαλατσίου Στέγαστρο, Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37, Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών, ΑΝ.Α.Σ.Α., Κίνηση Αντίστασης και Ανατροπής Πατησίων), την πορεία πλαισίωσαν επίσης οι: Αναζωπύρωση, Αντίπνοια, Κόκκινη Γραμμή, Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών Γαλατσίου, Λαϊκή Συνέλευση Περιστερίου και πολλοί άλλοι σύντροφοι από άλλα εγχειρήματα με ταξικό και κοινωνικό προσανατολισμό, όπως και πολλοί ανένταχτοι σύντροφοι. Στο πίσω μέρος της πορείας και μετά το ενιαίο μπλοκ της, ακολουθούσαν η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. και το ΚΕΕΡΦΑ με δικά τους πανό. Μοιράστηκαν κείμενα και γράφτηκαν συνθήματα κατά μήκος της πορείας. Σε όλη την διάρκεια ο παλμός ήταν δυνατός. Θετική ήταν η ανταπόκριση του κόσμου, που από τα μπαλκόνια και τα πεζοδρόμια χειροκροτούσε και ύψωνε τις γροθιές του. Σημαντική ήταν επίσης η συμμετοχή πολλών νέων ατόμων και μεταναστών διαφόρων εθνικοτήτων. Η παρουσία της αστυνομίας ήταν διακριτική. Οι δε φασίστες σίγουρα είχαν χωθεί στις τρύπες τους και καλά θα κάνουν να παραμείνουν εκεί για πάντα!
Από τα Τουρκοβούνια μέχρι το καμίνι
φασίστας στο δρόμο κανένας δεν θα μείνει
