Συνέλευση Ομάδας Δράσης κατά της Αστυνομικής Βίας/Αυθαιρεσίας και του Εκφασισμού της Κοινωνίας
Γράμμα/καταγγελία του συναγωνιστή μας Yves, από το Καμερούν, με σύντομη περιγραφή των όσων βίωσε, ως σκληρά εργαζόμενος, χωρίς δικαιώματα, το Καλοκαίρι που πέρασε
(Μετάφραση του γράμματος στα ελληνικά από την K. C.)
Η προσωπική ιστορία που θέλω να μοιραστώ μαζί σας είναι η ιστορία των αφεντικών μου, της δουλειάς και η δική μου, η οποία αρχίζει στις 12-5-2015.
Όταν συνάντησα τα αφεντικά μου, που ήταν δύο, μου φάνηκε ότι ήταν άνθρωποι καλοί, συμπαθητικοί, άνθρωποι που νοιάζονταν για μένα, τον εργαζόμενό τους. Στη συνέχεια συνειδητοποίησα ότι απλώς με
καλόπιαναν, μόνο και μόνο για να μπορέσουν πιο εύκολα να με καταβροχθίσουν αργότερα.
Πράγματι, όταν ξεκίνησα να εργάζομαι, το ωράριο εργασίας και τα καθήκοντα που μου ανέθεταν ήταν καθορισμένα με ακρίβεια. Έπειτα όμως, ήμουν υποχρεωμένος να κάνω τα πάντα, ακόμα και να δουλεύω ολόκληρες ώρες πέρα από το ωράριο, κάτω από εξευτελιστικές συνθήκες και πολλές φορές σε τόνο απροκάλυπτα προσβλητικό, που έφτανε μέχρι και σε αναφορές στο χρώμα μου· δεν μπορούσα να μείνω ούτε λεπτό χωρίς να είμαι απασχολημένος, καθώς έβρισκαν διαρκώς κάτι να μου αναθέσουν, ακόμη και αν αυτό σήμαινε ότι θα έπρεπε να κάνω τη δουλειά κάποιου άλλου ή ακόμη και να πλύνω κάτι που ήταν ήδη καθαρό· ξεκινούσα τη δουλειά πρώτος, πριν από όλους τους άλλους, και τελείωνα τελευταίος, αφού όλοι οι υπόλοιποι είχαν τελειώσει.
