ΟΣΟ ΚΟΥΡΝΙΑΖΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ, ΖΕΣΤΑΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΥΡΙΑΡΧΟΙ

Ο φασισμός-ναζισμός είναι μια ολοκληρωτική πολιτική ιδεολογία που σκοπό έχει την επιβολή της απόλυτης εξουσίας μέσω της στρατιωτικοποίησης της κοινωνίας με βάση
το έθνος και τη φυλή, και κοινό παρονομαστή τον εθνικοσοσιαλισμό. Οι εκφραστές του ενός ή του άλλου πολιτικού συστήματος (στα κράτη που αυτά εφαρμόστηκαν), δεν ήρθαν ποτέ σε σύγκρουση με τις καπιταλιστικές αρχές. Αντιθέτως, μεγάλες επιχειρήσεις και οικονομικά συμφέροντα υποστήριζαν τους φασίστες και υποστηρίχθηκαν από αυτούς.

Η επέλαση του φασισμού εκτυλίσσεται κλιμακωτά και με συνέπεια βάζοντας τους σπόρους της στα θεμέλια της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας. Οι πολιτικές του ελληνικού κράτους όποτε η ”δημοκρατία” τους το θεωρεί αναγκαίο έχουν ωθήσει προς τη συντηρητικοποίηση της κοινωνίας μας σε ακροδεξιά κατεύθυνση. Αυτό έχουν
επιτύχει οι έως τώρα κυβερνήσεις των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΔΗΜΑΡ στρώνοντας το έδαφος ώστε οι φασίστες-νεοναζί να δρέψουν τους καρπούς αυτούς. Τρανά παραδείγματα είναι η πολιτική των Χρυσοχοΐδη – Λοβέρδου – Δένδια: σκούπες, στρατόπεδα συγκέντρωσης, Frontex, φράχτης στον Έβρο, υγειονομικές βόμβες, οροθετικές, “Ξένιος Ζευς” κ.ά. Μεγάλη συμβολή σε αυτό έχουν τα ΜΜΕ σε συνεργασία με τις εκάστοτε κυβερνήσεις.

Ιστορικά, πολλές φορές, σε περιόδους κρίσης του συστήματος σημειώνεται άνοδος του φασισμού. Κύριος εκφραστής αυτής της ναζιστικής-φασιστικής ιδεολογίας στην Ελλάδα είναι η Χρυσή Αυγή. Τα μέλη της θέλοντας να απενοχοποιηθούν στα μάτια της κοινωνίας προσδιορίζονται ως πατριώτες-εθνικιστές. Ακριβώς όπως οι ναζί και οι φασίστες του παρελθόντος, η Χρυσή Αυγή ασκεί προσωρινά μία φιλολαϊκή πολιτική ώστε να κερδίσει όσο το δυνατό περισσότερο έδαφος σε εθνικό επίπεδο ̇ παράδειγμα της πολιτικής αυτής στην ελληνική περίπτωση είναι η διάθεση προϊόντων ή οι αιμοδοσίες «μόνο για Έλληνες». Προς το παρόν ως το μεγάλο “πρόβλημα” της Ελλάδας παρουσιάζονται οι μετανάστες, αλλά, αν δούμε καλύτερα τις θέσεις της Χρυσής Αυγής, διαπιστώνουμε ότι στη σειρά είναι ήδη οι ομοφυλόφιλοι, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι γυναίκες, οι άνεργοι, οι άστεγοι, οι απεργοί, οι διαδηλωτές και ο κατάλογος είναι μακρύς.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ

Η μετανάστευση είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο που έχει επιφέρει καθοριστικές αλλαγές στον παγκόσμιο πληθυσμιακό χάρτη. Είναι η ροή του πληθυσμού από ανελεύθερα, ολοκληρωτικά καθεστώτα ή υποανάπτυκτες οικονομίες προς ανεπτυγμένες και φιλελεύθερες κοινωνίες. Η Ελλάδα έχει διαδραματίσει πολύ σημαντικό ρόλο στην εισροή και εκροή μεταναστευτικών ρευμάτων. Μέχρι και τα μέσα του 20ου αιώνα αποτέλεσε κυρίως χώρα αποστολής μεταναστών σε Αμερική, Ευρώπη, Ασία και Αυστραλία. Μόνο τη δεκαετία του ’60 πάνω από το 1/6 του ελληνικού πληθυσμού χρησιμοποιήθηκε για την ανάπτυξη των οικονομιών Αμερικής και Ευρώπης. Μόλις το 1972 η Ελλάδα από χώρα εκροής γίνεται τώρα χώρα εισροής μεταναστών. Η Ελλάδα ακόμα όμως, ως μέλος της Ε.Ε. ασκεί μία πολιτική που από τη μία επενδύει σε οικονομικά επεκτατικούς πολέμους (βλ. Ιράκ Αφγανιστάν, Γιουγκοσλαβία, Λιβύη), κι απ’ την άλλη διατηρεί σε καθεστώς παρανομίας χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες που τρέπονται σε φυγή προς την “ασφαλή και ανεπτυγμένη Δύση”.

Το καθεστώς παρανομίας φαίνεται να είναι ωφέλιμο για τις χώρες υποδοχής, καθώς παρατηρείται ανάπτυξη χωρίς σημαντικό κόστος. Η φθηνή και χωρίς δικαιώματα εργασία είναι κερδοφόρα για μία οικονομία και συντελεί στην άνοδο των δεικτών ανάπτυξης, ενώ θέτει τους ανθρώπους σε καθεστώς άγριας εκμετάλλευσης. Έτσι, σε συνδυασμό με τη μηδαμινή δυνατότητά τους για αξιοπρεπή τροφή και στέγαση, οι μετανάστες αποκτούν μία εικόνα υπανθρώπου, ανθρώπου δεύτερης κατηγορίας. Ο μετανάστης γίνεται ευάλωτος σε πολλές μορφές εκμετάλλευσης (οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής). Τρανό παράδειγμα είναι η ελληνική πραγματικότητα των τελευταίων 20 ετών με το λεγόμενο οικονομικό θαύμα και το εθνικό στοίχημα των ολυμπιακών αγώνων του 2004. Και σε μια θαυμαστή ειρωνεία της τύχης, η Ελλάδα γίνεται σήμερα εκ νέου χώρα αποστολής μεταναστών.

Εμείς, από την πλευρά μας, θέλουμε να τονίσουμε ότι ο φασισμός αναπτύσσεται όπου εκλείπουν η ταξική και η κοινωνική συνείδηση. Γι’ αυτό και στις μέρες μας παρατηρούμε την άνοδο του φασισμού και την υποχώρηση των εργατικών, ταξικών και κοινωνικών κινημάτων και διεκδικήσεων. Εμείς, οι εκμεταλλευόμενοι και καταπιεζόμενοι αυτού του κόσμου, αγωνιζόμαστε ενάντια στο φασισμό υπερασπιζόμενοι ταυτόχρονα το ταξικό μας συμφέρον, ως τμήμα της εργατικής τάξης. Μιας εργατικής τάξης που δεν διαχωρίζεται σε Έλληνες και ξένους εργάτες, αλλά που αγωνίζεται ενωμένη ενάντια σε αφεντικά και στα κομματικά τους δεκανίκια.

Ενάντια στους πλαστούς εθνικούς διαχωρισμούς, προτάσσουμε κοινούς αγώνες ντόπιων και μεταναστών για την κοινωνική απελευθέρωση.

Ενάντια στα τάγματα εφόδου των νεοναζί, προτάσσουμε δομές αλληλεγγύης, αντίστασης και αντεπίθεσης στις γειτονιές μας.

Δικτύωση Αυτοοργανωμένων Εγχειρημάτων
Βορείων Συνοικιών Αθήνας

ΣΑΒΒΑΤΟ 1/9, 17:00
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ
ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Βιώνουμε το τελευταίο διάστημα την πιο εφιαλτική φάση της επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου: τη δαιμονοποίηση, την εγκληματοποίηση και τα πογκρόμ εναντίον των πιο υποτιμημένων κομματιών της κοινωνίας. Η επίσημη πολιτική του κράτους όπως εφαρμόζεται με την εκστρατεία “Ξένιος Ζευς”, τη δίωξη οροθετικών εκδιδόμενων γυναικών, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, την εκκένωση καταυλισμών τσιγγάνων αλλά και τη δημόσια διαπόμπευση αγωνιστών συμπληρώνεται από τα παρακρατικά τάγματα ασφαλείας των φασιστών με τις εκατοντάδες δολοφονικές επιθέσεις κατά μεταναστών και την πρόσφατη δολοφονία του νεαρού Μαροκινού στις 12 Αυγούστου.
Εδώ και αλλού, η καπιταλιστική κρίση καθώς οξύνεται σπρώχνει όλο και μεγαλύτερο μέρος των ντόπιων και μεταναστών προλετάριων στην εργασιακή αχρηστία/εφεδρεία και την εξαθλίωση. Η υποτίμηση της εργασίας, ο ασφυκτικός έλεγχος και η απαξίωση της ζωής επιβάλλεται οργανωμένα σε εκατομμύρια προλετάριους. Η εκστρατεία δαιμονοποίησης και εγκληματοποίησης στοχεύει στη μετατροπή του διάχυτου κοινωνικού φόβου αλλά και της οργής που πηγάζει από την κρίση σε φόβο, απάθεια ή “κανιβαλισμό” εναντίον των πιο περιθωριοποιημένων κοινωνικών κομματιών. Στα ρατσιστικά παραληρήματα που κατακλύζουν το δημόσιο χώρο συναντιούνται οι περισσότερες δυνάμεις του πολιτικού συστήματος και των media με τους δηλωμένους φασίστες και όλοι αυτοί με τον διάχυτο κοινωνικό φόβο.
Με το πρόσχημα του αποτρόπαιου βιασμού και κακοποίησης της 15χρονης κοπέλας στην Πάρο από έναν Πακιστανό άνδρα, κάποιες φασιστικές ιντερνετικές περσόνες και ομάδες καλούν το Σάββατο σε κεντρικό σημείο της πόλης με στόχο να ενισχύσουν τη ρατσιστική ρητορική που προσδίδει στερεοτυπικά στους μετανάστες την ιδιότητα του εξ ορισμού εγκληματία για να δικαιολογήσουν τις άγριες επιθέσεις και τα λιντσαρίσματα. Επιχειρούν έτσι να τοποθετηθούν στο δημόσιο χώρο με το πρόσχημα μιας δήθεν ευαισθησίας σε σχέση με το συγκεκριμένο συμβάν η οποία φαντάζει από γελοία έως εξοργιστική καθώς προέρχεται από τους ίδιους τους υπερασπιστές της πατροπαράδοτης πατριαρχικής συνθήκης που πατάει πάνω στα γυναικεία σώματα.

Ο αγώνας ενάντια στη φασιστική τρομοκρατία και τα αστυνομικά πογκρόμ αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα ενάντια στο κεφάλαιο και το κράτος. Ξεπερνώντας τους διαχωρισμούς που θέλουν να μας επιβάλλουν, όλοι και όλες μαζί “ντόπιοι” και μετανάστες προλετάριοι αγωνιζόμαστε αυτοοργανωμένα για έναν κόσμο χωρίς κράτος και αφεντικά, χωρίς σύνορα και εκμετάλλευση, χωρίς τις ιεραρχίες, τη βία και τους καταναγκασμούς της πατριαρχίας.

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΠΟΓΚΡΟΜ
ΚΟΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

αντιφασίστες-αντιφασίστριες