Κατηγορία: Κείμενα

Μπροσούρα για τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους και τις καταλήψεις

Stegastro-20130206-squats_brochure-p1Stegastro-20130206-squats_brochure-p2Stegastro-20130206-squats_brochure-p3Stegastro-20130206-squats_brochure-p4Εδώ μπορείτε να δείτε την μπροσούρα σε μορφή pdf.

Short Link : https://stegastro.espivblogs.net/?p=854

Αποχώρηση του Στεγάστρου από τον χώρο του (πρώην σινέ Πολένα)

Στα τέλη Αυγούστου 2012, το Στέγαστρο στεγάστηκε στον διατηρητέας χρήσης εγκαταλελειμμένο πρώην κινηματογράφο Πολένα. Από την αρχή δηλώσαμε ξεκάθαρα την ταυτότητα και τους σκοπούς της συλλογικότητάς μας στην ιδιοκτήτρια του χώρου. Μας παραχωρήθηκε ο χώρος, ένας θερινός κινηματογράφος κλειστός για το κοινό για περισσότερο από 15 χρόνια, με πολλά κτιριακά προβλήματα σε όλους τους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους του. Η προφορική μας συμφωνία έλεγε ότι, ο χώρος μας παραχωρείται για τα δυο πρώτα χρόνια χωρίς μηνιαία καταβολή μισθώματος, αλλά αντ’ αυτού θα αναλαμβάναμε το κόστος και τις εργασίες της επισκευής του. Μετά την πάροδο δύο ετών, θα καταβαλλόταν μηνιαίο μίσθωμα κανονικά.

Οι εργασίες στο χώρο ξεκίνησαν άμεσα. Επί τρεις μήνες εργαστήκαμε, εμείς και αλληλέγγυοι, σύντροφοι και γείτονες, επί σχεδόν καθημερινής βάσης σε πολλούς διαφορετικούς τομείς (οικοδομικές, υδραυλικές, ηλεκτρολογικές εργασίες, στατικές μελέτες, εργασίες καθαριότητας, αρχιτεκτονικές μελέτες) για να γίνει ο χώρος όσο το δυνατόν συντομότερα ασφαλής και λειτουργικός. Το κόστος των υλικών καλύφθηκε από τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν από τη συναυλία οικονομικής ενίσχυσης, που πραγματοποιήθηκε στις 20 Μαΐου 2012 στον Αγ. Ανδρέα και το κουτί οικονομικής ενίσχυσης που υπήρχε στο χώρο.

Λίγο πριν την υπογραφή συμβολαίου και ενώ μόλις είχαμε πραγματοποιήσει την πρώτη μας διήμερη ανοιχτή εκδήλωση (προβολή ταινιών – ρεμπέτικο γλέντι) και με πρόφαση τη δραστηριότητά μας αυτή, η ιδιοκτήτρια μας ανακοίνωσε ότι άλλαξε γνώμη και θέλει να εγκαταλείψουμε άμεσα το χώρο. Οι αρχικές προφάσεις της, ότι κάναμε την εκδήλωση χωρίς την άδειά της, ότι ενοχλούμε την γειτονιά και διάφορα άλλα ανυπόστατα, καταρρίφθηκαν από την ίδια όταν δήλωσε ότι ο πραγματικός λόγος που ζητάει την αποδέσμευση του χώρου της είναι ο πολιτικός χαρακτήρας των δράσεών μας και οι ταξικές μας διαφορές. Κινήσεις της αστυνομίας και της ασφάλειας οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι αφενός υπήρξε «ενδιαφέρον» για τις πολιτικές και κοινωνικές μας δράσεις, αφετέρου υπήρξε επικοινωνία μαζί της.

Αυτή η απόφαση της ιδιοκτήτριας και όσων κρύβονται πίσω από αυτήν δεν είναι μόνο ένα χτύπημα εναντίον της συλλογικότητάς μας, αλλά είναι κυρίως ακόμα ένα χτύπημα στην προσπάθεια δημιουργίας αυτοοργανωμένων δομών αντίστασης και αλληλεγγύης σε κάθε γειτονιά. Σχέδια και προγραμματισμοί για αντιεμπορευματικές δραστηριότητες, χωρίς φυσικά εισιτήρια και δίδακτρα, στον συγκεκριμένο χώρο, όπως πολιτιστικές εκδηλώσεις (προβολές, θέατρο, συναυλίες, εκθέσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις), μαθήματα (σχολικά, γλωσσών, σχεδίου, ραπτικής κ.α.), ανταλλακτικά παζάρια, συλλογικές κουζίνες, παιδικά εργαστήρια και δανειστική βιβλιοθήκη προς το παρόν ακυρώνονται.

Φεύγουμε από την Πολένα, ένα χώρο με πράγματι πολλές δυνατότητες, αλλά παραμένουμε δυναμικά στη γειτονιά κρατώντας ως παρακαταθήκη τη στήριξή της. Το Στέγαστρο όπως και να ’χει, θα στεγαστεί ξανά!

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ – ΣΤΕΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ, Ο ΑΓΩΝΑΣ ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ

Στέγαστρο
Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Στέκι Γαλατσίου

Ανακοίνωση της κατάληψης Λέλας Καραγιάννη 37 & Εκδηλώσεις

Την Τρίτη 15 Ιανουαρίου, σε μία επιχείρηση-φιάσκο, ειδικές κατασταλτικές δυνάμεις, από Εκαμίτες και ΜΑΤ μέχρι ασφαλίτες και το Τμήμα Εξουδετέρωσης Εκρηκτικών Μηχανισμών, πραγματοποίησαν εισβολή στο χώρο της κατάληψης Λέλας Καραγιάννη 37. Κατά την εισβολή τους, οπλισμένοι, μεταξύ άλλων, με τροχούς και τσεκούρια, προκάλεσαν εκτεταμένες φθορές στο διατηρητέο κτήριο της κατάληψης. Το πρόσχημα ήταν η “αναζήτηση όπλων και εκρηκτικών”. Ο πραγματικός λόγος της προαναγγελθείσας εισβολής, από τη φασιστική συμμορία του υπουργείου ΠΡΟ.ΠΟ. και τα μέσα αναμετάδοσης κρατικής προπαγάνδας, ήταν φυσικά η συνέχιση της κατασταλτικής επίθεσης στον κόσμο του αγώνα.

Οι 14 σύντροφοι και συντρόφισσες που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στην κατάληψη παρέμεναν στην ταράτσα του κτηρίου, φωνάζοντας -μαζί με τους αλληλέγγυους που είχαν συγκεντρωθεί στη συμβολή Δροσοπούλου και Καραγιάννη- συνθήματα, υψώνοντας πανό που έγραφε ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ – NO PASARAN!, και παρακολουθώντας τις αλλεπάλληλες αποτυχημένες προσπάθειες των ΕΚΑΜ να εισβάλουν. Μετά από μιάμιση ώρα, οι κατασταλτικές δυνάμεις “κατάφεραν” να φτάσουν στην ταράτσα και οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες, μαζί με δύο αλληλέγγυους που προσήχθησαν έξω από την κατάληψη, μεταφέρθηκαν με υψωμένες τις γροθιές τους και εν μέσω συνθημάτων στη ΓΑΔΑ, ενώ είχαν προηγηθεί αψιμαχίες αλληλέγγυων με τα ΜΑΤ και στην περιοχή συνέρεαν διαρκώς αγωνιστές, καθώς και κόσμος από τη γειτονιά που αποδοκίμαζε την αστυνομία. Η εικόνα της επιβολής και του αιφνιδιασμού μέσω μιας ταχείας εισβολής εν μέσω σιωπής είχε ήδη ανατραπεί.

Οι πολιτικοί διαχειριστές της εξουσίας και οι ένστολοι λακέδες τους, όντας ήδη αποδυναμωμένοι από την διαρκή, μαζική και μαχητική δραστηριοποίηση του κινήματος ιδιαίτερα μετά την ανακατάληψη της Villa Amalias, την ανάπτυξη ενός κοινωνικού-ταξικού μετώπου απέναντι στην κρατική καταστολή με κομβικό σημείο τη μεγαλειώδη διαδήλωση της 12ης Γενάρη, χωρίς επιπλέον να έχουν την παραμικρή δικαιολογία για την κατοχή του κτηρίου αφού δεν είχαν τη συναίνεση των πανεπιστημιακών αρχών -οι οποίες δήλωσαν ότι η βίαιη αστυνομική εισβολή έγινε χωρίς την έγκρισή τους- και πασχίζοντας να αποφύγουν το άνοιγμα ενός νέου κύκλου κινητοποιήσεων σε όλη την Ελλάδα, εξαναγκάστηκαν σε υποχώρηση. Τέσσερις περίπου ώρες μετά την εισβολή, οι προσαχθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι. Την ίδια ώρα μία μεγάλη ομάδα αλληλέγγυων, οι οποίοι παρέμεναν συγκεντρωμένοι έξω από την κατάληψη και μπροστά στα ΜΑΤ καθ’ όλη τη διάρκεια της κατασταλτικής επιχείρησης, ανακατέλαβαν το κτήριο μαζί με τη συντρόφισσα που είχε παραμείνει στην κατάληψη κατά τη διάρκεια της αστυνομικής έρευνας.

Το κτήριο της οδού Λέλας Καραγιάννη 37 καταλήφθηκε στις 15 Απρίλη 1988 μετά από τρεις δεκαετίες εγκατάλειψης από τα τρία πανεπιστημιακά ιδρύματα (ΕΚΠΑ, ΕΜΠ και ΑΣΚΤ) στα οποία κληροδοτήθηκε. Η διαθήκη με βάση την οποία περιήλθε στα χέρια τους ορίζει σαφώς και αμετάκλητα πως ο χώρος θα πρέπει να στεγάζει άπορους φοιτητές, κάτι που τα πανεπιστημιακά ιδρύματα δεν έκαναν και δεν έχουν και τον σκοπό αλλά ούτε και τη δυνατότητα να το κάνουν. Χάρη στις κοπιώδεις προσπάθειες πολλών καταληψιών και αλληλέγγυων, το κτήριο, το οποίο θα βρισκόταν σε μία διαρκή κατάσταση αποσύνθεσης, μετατράπηκε σε χώρο στέγασης από τους καταληψίες οι οποίοι το συντηρούν αποκλειστικά με δικά τους έξοδα εδώ και 25 χρόνια.

Στον χώρο της κατάληψης έχουν φιλοξενηθεί αμέτρητες εκδηλώσεις, συζητήσεις, προβολές, πραγματοποιούνται συλλογικές κουζίνες, γίνονται εκδηλώσεις για παιδιά και συναυλίες, λειτουργεί βιβλιοθήκη, ομάδα προπόνησης και γυμναστηρίου, θεατρική σκηνή, καθώς και η θεατρική ομάδα Ανάπλους.

Παράλληλα, η κατάληψη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το αναρχικό και αντιεξουσιαστικό κίνημα και τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Σε αγώνες προάσπισης του φυσικού κόσμου και των δημόσιων χώρων, σε συνελεύσεις γειτονιάς και ταξικά σωματεία, σε αγώνες ενάντια στην παγκοσμιοποίηση της κυριαρχίας αλλά και σε τοπικές αντιστάσεις, σε αντιφασιστικές κινητοποιήσεις και στην προσπάθεια ανάπτυξης και ενδυνάμωσης του αναρχικού κινήματος, στις μικρές και μεγάλες στιγμές του αγώνα, είμαστε παρόντες. Και θα συνεχίσουμε να είμαστε, χωρίς να μας πτοεί ούτε στο ελάχιστο η στοχοποίησή μας από το καθεστώς της εξαθλίωσης και του εκφασισμού. Αντιθέτως, οι κατασταλτικές επιχειρήσεις ενισχύουν την πεποίθησή μας για την αναγκαιότητα της καταστροφής ενός απάνθρωπου και εκμεταλλευτικού συστήματος που βρίσκεται σε σήψη. Στο τέλος αυτού του δρόμου ξέρουμε ότι η νίκη θα είναι δική μας: όλων εκείνων που αγωνίζονται από τα κάτω ενάντια στα δεσμά της εξουσίας. Ο αγώνας για ισότητα και ελευθερία, για την κοινωνική επανάσταση, την αναρχία και τον κομμουνισμό θα σαρώσει το καθεστώς της εξαθλίωσης και του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.

Από το επί 25 χρόνια (και συνεχίζουμε) κατειλημμένο έδαφος της ΛΚ37 απευθύνουμε θερμό χαιρετισμό σε όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, σε όλους τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που κινητοποιούνται πολύμορφα και μαχητικά απέναντι στην κατασταλτική εκστρατεία που έχει εξαπολύσει το καθεστώς.

Χαιρετίζουμε τους 10.000 και πλέον διαδηλωτές που το πρωί του Σαββάτου της 12ης Ιανουαρίου, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα καταλήψεων και αυτοοργανωμένων χώρων, πραγματοποίησαν μια μεγαλειώδη πορεία στους δρόμους της Αθήνας. Μια πληθώρα οριζόντιων κοινωνικών, ταξικών και πολιτικών συλλογικοτήτων, ένα ποτάμι από μπλοκ αναρχικών, αναρχοσυνδικαλιστών, καταλήψεων, συνελεύσεων γειτονιάς και σωματείων βάσης, ένα ποτάμι στο οποίο συμμετείχε επίσης πλήθος αριστερών αγωνιστών, πλημμύρισε τους δρόμους κόντρα στην αστυνομοκρατία και την πιεστική παρουσία μεγάλου αριθμού μπάτσων.

Η πορεία αυτή ήταν ένα σπουδαίο δείγμα των δυνατοτήτων που έχει, τόσο από άποψη μαζικότητας όσο και από την πλευρά του πλουραλισμού και της σύνθεσης, η συγκρότηση ενός πλατιού κοινωνικού-ταξικού μετώπου απέναντι στο καθεστώς της εξαθλίωσης και της καταστολής. Αυτή η μεγάλη διαδήλωση αφήνει σημαντική παρακαταθήκη για τον κόσμο της αντίστασης και μας υπενθυμίζει ότι πρέπει να συνεχίσουμε να κινούμαστε στον δρόμο της εξάπλωσης του αγώνα και της σύνδεσής του με όλο και μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια.

Σήμερα, όπου όλο και περισσότερο συσσωρεύεται η κοινωνική οργή εξαιτίας των δυσβάσταχτων όρων επιβίωσης και της αυξανόμενης εξαθλίωσης, υπάρχει η δυνατότητα και η ανάγκη τα προτάγματα της αντίστασης, της αλληλεγγύης και της αυτοοργάνωσης να διαχυθούν σε όλο και περισσότερους και τα μέτωπα του αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο να πολλαπλασιαστούν. Σήμερα που κάθε αντιστεκόμενος βρίσκεται στο στόχαστρο της καταστολής, σήμερα που οι απεργοί, οι διαδηλωτές, οι καταληψίες, οι αναρχικοί στοχοποιούνται για να επιβληθεί απρόσκοπτα στην κοινωνία η κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα, η κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη είναι το όπλο μας, και ο αγώνας η μόνη διέξοδος.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΩΝ ΣΥΜΜΟΡΙΩΝ, ΝΑ ΑΝΤΙΤΑΞΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΛΑΤΥ ΜΑΖΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΤΑΞΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ

ΑΛΛΗΛΕΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ VILLA AMALIAS, ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ, ΣΤΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΣΟΕΕ, ΣΤΟΝ 98FM- ΡΑΔΙΟΖΩΝΕΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΓΩΝΑ

ΑΚΟΥΣΑΤΕ;
ΕΙΝΑΙ Ο ΗΧΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΑΣ ΠΟΥ ΓΚΡΕΜΙΖΕΤΑΙ
ΕΙΝΑΙ Ο ΗΧΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΑΣ ΠΟΥ ΑΝΑΔΥΕΤΑΙ

Αθήνα, 17 Γενάρη 2013
Σύντροφοι και συντρόφισσες από το κατειλημμένο έδαφος της Λέλας Καραγιάννη 37

Λίγα λόγια για το όργιο καταστολής και τις επιθέσεις σε καταλήψεις, στέκια και δομές αντιπληροφόρησης

Δεκάδες αλληλέγγυοι/ες σύντροφοι/ισσες ανακαταλαμβάνουν τη Βίλλα Αμαλίας την Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013 δίνοντας τέλος στο καθεστώς ανομίας στο οποίο βρισκόταν από τις 20 Δεκεμβρίου 2012. Σε λιγότερο από δύο ώρες πραγματοποιείται εισβολή από κάθε λογής αστυνομικές δυνάμεις με σκοπό την εκκένωση του κτηρίου. Το «τέρας» πληγώθηκε από μία χούφτα αναρχικούς και έπρεπε να απαντήσουν άμεσα, όταν οι απευθείας συνδέσεις ήταν έτοιμες το show ξεκίνησε. Δυνάμεις των ΕΚΑΜ υποστηριζόμενοι από ΜΑΤ, ΥΜΕΤ, ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ κ.α. μπήκαν μέσα και έβγαλαν τους συντρόφους μας αλλά δεν αντίκρισαν τα φοβισμένα πρόσωπα που περίμεναν οι τηλεσκηνοθέτες, οι σύντροφοι βγήκαν χαμογελαστοί, με ψηλά το κεφάλι και την γροθιά υψωμένη φωνάζοντας συνθήματα. 92 σύντροφοι συλλαμβάνονται και οδηγούνται στην ΓΑΔΑ. Την ίδια περίπου χρονική στιγμή πραγματοποιείτε συμβολική κατάληψη των γραφείων της ΔΗΜΑΡ στην Αθήνα από αλληλέγγυους στην ανακατάληψη της Βίλλας Αμαλίας. 40 αλληλέγγυοι μετά από επέμβαση της αστυνομίας προσάγονται στην ΓΑΔΑ. Η κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά την ίδια μέρα μπαίνει στο στόχαστρο του κράτους με την εισβολή των διωκτικών αρχών. 8 άτομα συλλαμβάνονται.

Στην περιοχή του Αγίου Αντρέα στην Λαμπρινή

Η επίθεση στον ανοιχτό κοινωνικό χώρο Xanadu στην Ξάνθη το Σάββατο 22 Δεκέμβρη 2012 δεν καλύφθηκε από τηλεοπτική κάμερα ίσως γιατί δε συνεννοήθηκαν καλά οι παρακρατικοί φασίστες με τα αφεντικά τους. Αρκέστηκαν απλά σε εμπρησμό.

Το έδαφος της τηλεοπτικής φιέστας άρχισε να προετοιμάζεται με την επίθεση που δέχθηκε το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ΑΣΟΕΕ και ο 98fm όπως και άλλα πολιτικά στέκια που στεγάζονται σε χώρο του οικονομικού πανεπιστημίου την Παρασκευή 28 Δεκέμβρη 2012. Η εισβολή των αστυνομικών δυνάμεων, παρουσία εισαγγελέα κι πρύτανη, γίνεται για ακόμη μία φορά με το πρόσχημα “ανώνυμης τηλεφωνικής καταγγελίας”. Η οποία έχει να κάνει σχετικά με πώληση προϊόντων που πωλούν έξω από την ΑΣΟΕΕ, επί της Πατησίων, μετανάστες μικροπωλητές. Τα μηχανήματα του ραδιοσταθμού κατάσχονται. Τα εμπορεύματα των μεταναστών μικροπωλητών κατάσχονται επίσης.

Την Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013 το μεσημέρι εισβάλλουν στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37 πλήθος αστυνομικών δυνάμεων και συλλαμβάνουν 14 συντρόφους που τους οδηγούν στην ΓΑΔΑ. Αλληλέγγυος κόσμος συγκεντρώνεται έξω από το κτήριο και στην πλατεία Αμερικής για την υπεράσπιση ενός αυτοοργανωμένου χώρου που για 25 χρόνια συμμετέχει στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Η κατάληψη Λέλας Καραγιάννη χτυπήθηκε γιατί έχει μία πλούσια και πολύμορφη πολιτιστική και πολιτική δράση, γιατί προτάσσει διαρκώς την αλληλεγγύη και την αξιοπρέπεια και γιατί είναι μία εικόνα από το μέλλον. Το μέλλον της κοινωνικής απελευθέρωσης και σε αυτό κάνουν την επίθεση τους κράτος και παρακράτος.

Η απάντηση στο όργιο καταστολής και στις επιθέσεις σε καταλήψεις, στέκια και δομές αντιπληροφόρησης ήρθε το Σαββάτο 12 Ιανουαρίου με την πορεία των 10.000 και πλέον συντρόφων και αλληλέγγυων από τα Προπύλαια προς τα δικαστήρια. Όπως και με τις πορείες και δράσεις αλληλεγγύης σε πολλές πόλεις. Όσο μας χτυπούν τόσο δυναμώνουμε.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΣΤΑ ΣΤΕΚΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Στέγαστρο
Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Στέκι Γαλατσίου

[youtube d-2Mhq5fM20]